Stephanie Silva: "In de ring als Arale, de mangakrijger." Zaterdag livestream op Repubblica

Vertrouw nooit op records, en nog minder op leeftijd. Stephanie Silva besefte dit toen ze in de Verenigde Staten een groot wereldavontuur aanging tegen Irma Garcia. Een veteraan, met een record bezoedeld door vijf nederlagen, maar die desondanks liet zien dat ze tot een bokswereld behoorde, althans op dat moment, misschien te hoog gegrepen voor de Romeinen. Stephanie is echter een stoere vent, niet toevallig is haar alias Arale, net als het robotmeisje met de achternaam Norimaki, een onverwoestbaar personage uit Japanse strips. "Maar voor zaterdag heb ik een verrassing, en Arale zou zich kunnen verkleden als gladiator."

Silva, de klim naar het wereldkampioenschap begint opnieuw

Ja, zaterdag begint de wereldkampioenschappen weer, met de eerste trede, de tussenklasse. In het PalaTorrino in Rome en live gestreamd op Repubblica.it (verbinding vanaf 20:30 uur met vier wedstrijden onder de radar voorafgaand aan het hoofdtoernooi), neemt Silva het op tegen de Spaanse Mary Romero: de Wbc World Superflyweight-titel staat op het spel, in feite een halve finale voor de wereldtitel. Een wedstrijd om met een korreltje zout te nemen, al was het maar vanwege de overeenkomsten tussen Romero en Garcia: de boksster uit Murcia is namelijk al behoorlijk op leeftijd (40 op komst) en heeft veel ervaring, met wedstrijden op haar naam voor de Europese titel (ter verdediging won ze van onze Maria Cecchi in de Allianz Cup in Milaan) en de wereldtitel.

Silva: “De wedstrijd die ik verloor, zal me helpen”

"In de wedstrijd die ik van Garcia verloor, was ze erg slim, ze haalde al haar ervaring naar boven. Technisch gezien was ik superieur, maar ze stond me niet toe om te boksen. Mijn volgende tegenstander zal zich haar herinneren, maar ik weet wat ik moet doen in afwachting van wat er gaat gebeuren." En de volgende is een nieuwe wereldgoal: "Ik wil de Mexicaanse González Macías uitdagen, die toevallig, en niet eens zo duidelijk, Mary Romero versloeg."

Amerika in het lot

Kortom, Silva voelt dat Noord-Amerika haar lot is: "Ik heb daar getraind nadat de Europese uitdaging mislukte. Natuurlijk zou het een eer zijn om het WK in Italië te doen, maar het mooiste is om het in Amerika te doen en het deze keer te winnen."

"Een vriendje? Ik heb behoefte aan gemoedsrust."

Een droom die niet onmogelijk lijkt, gekoesterd door Arale te midden van de dagelijkse routine van trainen met meester Simone D'Alessandri en werk: "Mijn moeder volgt me stap voor stap in mijn carrière. Ik help haar bij de kledingstand op Piazza San Giovanni. In het begin wogen werken en boksen zwaar op me, maar toen begreep ik dat deze baan mijn redding is, ook omdat het me in staat stelt om los te koppelen als er wedstrijden op de loer liggen." Als we dan verder gaan en het over een vriend hebben, is Stephanie bot: "We hebben hard gewerkt om deze kwaliteitssprong te maken, en om dat voor elkaar te krijgen heb je gemoedsrust nodig. En zolang ik alleen ben, ben ik kalm..."